به یاد قدیم

شب های ملال آور پاییز است

هنگام غزل های غم انگیز است

گویی همه غم های جهان امشب

در زاری این بارش یکریز است

"سایه"

آخرین سفری که به مشهد داشتم انگشتری خریدم با نگینی به نام "شرف شمس"(شرف الشمس-الشرف الشمس ؟ چه می دونم والله ) که این روزها تبدیل شده به انگشتر شانس . امیدوارم این روزها که طرح یک کسب و کار مدام روی مغزم رژه میره ،‌ این انگشتر بتونه نقش خوبی بازی کنه . البته بماند که اینها همه بهانه ست و به قول شاعر خدا بیامرز "وحید.ش" : ... و ای کاش کسی بهانه ها را می فهمید ... .

یه پاتق پیدا کردم عالی ... همیشه عصرها میرم اونجا . کسی نیست جز چندتایی پسر و دختر که دارن تجربه ی عشق کسب می کنن ، بماند که خلوتشون را به هم می زنم و انگاری که گودزیلا در استر خونه شون دیدن می زارن میرن . من می مونم و "بام ساوه"  و یک عالمه قدم زدن و باغبانی که خاطرات "خفت" کردن پسرها و دخترها را در لابه لای زیتون کاری ها برام دوباره و سه باره تعریف میکنه . فکر می کند لذت میبرم !

ببینم شما دلتون واسه عکس نوشته تنگ نشده ؟ خودم که خیلی ... حیف که گوشی خدا بیامرزم الان توی غربت تهران گیر افتاده و نمی دونم دست کدوم ... .

از عکس های قدیمی