فیلم هایم

دیروز از فیلم Avatar  را دیدم . برای اولین بار بود که از مرگ انسانها اینهمه خوشحال می شدم .  

حالا فکر کنید که درختان هم از قلمرو خود دفاع می کردند و مثلا کروکدیل ها شمشیر دست می گرفتند و مبارزه می کردند . بالاخره یکی باید به این نوع انسانها بگه که یه خورده آدم باشید !  

همین الان هم از دیدن mary  & max  فارق شدم . خیلی زیبا بود . خیلی هم غمگین . از همه مهمتر موسیقی زیبایی بود که انتخاب کرده بودند .  خوب زندگی یه بچه که رنگیه ولی خودش غمگین . و زندگی یه مرد میانسال که زندگیش خاکستریه . این دو به طور خیلی تصادفی با هم آشنا میشن ، البته از طریق نامه . هر کادویی که دختر برای مرد میفرسته توی فیلم و در زندگی مرد رنگی نشون داده میشه . و می توان گفت که زندگی جریان پیدا می کنه ...