ثانیه شمار

سلام  

روز شمار تموم شد ولی ثانیه ها ، رها نمی کنن . مثل یک سال زمستونی کش میان .  

کاش امتحان نداشتم و می رفتم یک طرفی برای چند روزی گم می شدم .  می رفتم یه جای دور ...یه جای خیلی دور ... جایی که ... . بی خیال ، به خودم قول دادم بزارم به زندگی و آرامشی که میخواد برسه . و من فقط براش دعا کنم .

شاید همه بگن که باید دووم بیاری ، باید ادامه بدی ، باید بجنگی ، باید پافشاری کنی ، باید بتونی ، باید ....باید ...   .  

 چی بگم ؟؟؟ 

دوستان رسم عاشقی منم اینطوریه .  

این چند ساعتی که گذشته هنوز یه مکان دنج پیدا نکردم که کمی حال بدم را بالا بیارم .  

نفسم را داخل سینه ام نگه داشته ام و ایستاده ام . خودم را ایستاده نگه داشته ام . نمی خوام بریزم ، نمی خوام خرد بشم . دلم را به خنده هایش خوش می کنم . نمی خوام احساس بدی داشته باشه و حتی ذره ای غمگین بشه .   

ولی سخته . کافیه تا نسیم سردی بزنه روی صورتم ،کافیه تا یه سنگی زیر کفشت غلط بخوره ،  چشم هام میسوزه و تا بیام دوباره نفسم را نگه دارم ثانیه ها کش میان و دیروز تکرار میشه .   

خدا کنه هیچ وقت دیروز من ، برای اون تکرار نشه .

 خدایا ؛ زیباترین ها لایق چشم هایش هستند  

 خدایا ؛ مهربان ترین ها را مهمان دلش کن  

 خدایا ؛ صدای خنده اش همیشه در زندگی اش جاری باشه  

 خدایا ؛ دست هایش هیچ وقت سردی را حس نکنند  

 خدایا ؛ ممنون بابت دعاهایی که اجابت کردی و سعی در خنداندن ما داشتی ، ولی ای ساکن آسمان ها دلمان خیلی گرفته است . کاش دستت را می گذاشتی روی زمین و کمی روی دستت می خوابیدیم .