برف بارید و زنده شدم . . .

امروز از قدم زدن لذت بردم . فکرش را هم نمی کردم که دوباره برف بیاد ولی اومد . از بارش برف اول مثل برف امروز خوشحال نشدم . خیلی قشنگ بود و به مدت 5 دقیقه بعد از مدت ها لذت بردم از اینکه زنده هستم و می تونم در چنین هوایی قدم بزنم . 5 دقیقه رویایی . هوا زیاد سرد نبود و می شد دونه های برف را حس کرد . چندتایی شون نشستن روی صورتم  ،‌ خیلی دلم برای نشستن برف روی مژه هام تنگ شده بود . سرم را گرفتم رو به آسمون و یک صحنه آشنا دیدم ، یک آسمان با خالهای سیاه کوچک که گویا از بی نهایت می آیند . این صحنه را خیلی وقت بود ندیده بودم .

کاش می شد عکس بگیرم ، ولی نشون دادن برف در قاب عکس از عهده دوربین 3 مگاپیکسلی موبایل  من بر نمیاد .

چند روز پیش یک سری هم به کتاب فروشی بهارستان زدم . برای خودش یک حال و هوای دیگه ای داره . آدم هایی که اونجا هستند ، کتاب ها ، حرف هایی که رد و بدل میشه و ... . فقط کتاب های دست دوم پیدا میشه . و البته بیشتر کنکوری . اما خوب چندتا قفسه را هم غیر کنکوری داره که کتاب های جالبی داخلش پیدا میشه . که یکی از اونها تازه پیدا کردم کتابی هست با نام " فرویدیسم - با اشاراتی به ادبیات و عرفان " از ا.ح.آریان پور  که وقتی کتاب را باز می کنی بوی کاغذ کاهی و مونده توی هوا پخش میشه . کتاب متولد 1357 هست . البته کتاب نمی دونم کجا بوده که اینهمه پیر شده چون چند صفحه اول با اولین ورق زدن گوشه هاشون را به علت شکستگی از دست دادن .