این روزها

ای عشق  

تمام غم های عالم را

امشب به ضیافت دلم خوانده ام  

خدا... خدا می کنم ، که تو آسوده باشی ...   

تو که آسوده باشی  

خوب می شوند تمام زخم هایم  

لبخندت شاید ندانی  

نوشداروی این روزهای من است 

این روزها را فقط قدم می زنم  

چون پیرمردی خمیده  

منتظرم  

بلکه محو شوی از خاطرم  

. 

. 

.

نه .. نه .. بمان  

بمان  

من هنوز مرد بی تو بودن نیستم

پ.ن : نمی دونم چرا حالم مثل هوا گرفته ست ...